Martine Ottolander
Maak kennis met Martine Ottolander-Terhorst
🕵♂𝐈𝐧 𝐡𝐞𝐭 𝐝𝐚𝐠𝐞𝐥𝐢𝐣𝐤𝐬 𝐥𝐞𝐯𝐞𝐧 𝐛𝐞𝐧 𝐢𝐤
Gelukkig getrouwd met Jan, en bonusmoeder van Jasper.
Werkzaam bij het mboRijnland in Alphen aan den Rijn als secretaresse op het stagebureau van Economie en Dienstverlening. Ik zorg ervoor dat iedereen met een stagecontract op pad kan gaan. En zo werkervaring kan opdoen wat aansluit bij zijn of haar opleiding.
🌏𝐈𝐤 𝐰𝐞𝐫𝐤 𝐛𝐢𝐣 𝐎𝐮𝐭 𝐨𝐟 𝐀𝐫𝐞𝐚 𝐨𝐦𝐝𝐚t ik
Ik kan mijzelf terugvinden in de missie van Out of Area. Het gevoel dat het je geeft als je terugkijkt op een geslaagd project of een week Futurea. Daarnaast heb ik het land in mijn hart gesloten. En verder ben ik er trots op om secretaris te zijn van deze mooie en gezellige club mensen. Je merkt aan iedereen dat we allemaal hetzelfde doel voor ogen hebben, en allemaal op vrijwel dezelfde manier in het leven staan.
💭𝐌𝐢𝐣𝐧 𝐦𝐨𝐨𝐢𝐬𝐭𝐞 𝐫𝐞𝐢𝐬 𝐡𝐞𝐫𝐢𝐧𝐧𝐞𝐫𝐢𝐧𝐠 𝐢𝐬…
Bij het laatste schoolproject in 2019 had ik een student mee die het moeilijk had, en hij vertelde mij daarover in vertrouwen. Alleen dat al gaf mij al een heel goed gevoel, dat iemand tijdens de reis al vertelt dat het eigenlijk niet zo lekker gaat. Ik gaf hem het advies om met de onrust die hij had, niet te grijpen naar de dingen die hij thuis zou doen.
Maar dit om te zetten naar positieve energie om het voor de kinderen onvergetelijk te maken. De hele week was hij druk met klussen, en sport en spel met de kinderen.
Aan het einde van de week hadden de kinderen tekeningen gemaakt voor alle studenten. En er was 1 kindje wat dus een tekening had gemaakt voor deze student, maar hij kon mijn student dus niet vinden in alle drukte. En hij was daar zo verdrietig over, met hulp van de docent die Engels sprak, begreep ik dat het een tekening voor ''mijn'' student was.
Samen zijn we mijn student gaan zoeken, en dat moment vergeet ik echt nooit meer. Mijn student ging helemaal op zijn knieën voor het kindje, en was ontroerd door de tekening die hij kreeg. Daarna heb ik mijn student een stevige knuffel gegeven, en gezegd dat hij dit nooit mag vergeten. En juist dit moet gebruiken op het moment dat het niet zo lekker gaat.
📸Deze 𝐟𝐨𝐭𝐨 𝐯𝐞𝐫𝐭𝐞𝐥𝐭 𝐣𝐮𝐥𝐥𝐢𝐞…
Dit was tijdens een projectreis in Zivinice. Wij wisten van tevoren al dat erop deze school Roma kinderen zouden zijn. Roma's leven echt aan de onderkant van de maatschappij.
En dat was ook op de school te zien. Deze kinderen hadden kapotte schoolmeubeltjes, en tijdens onze activiteiten werden ze echt aan de kant geduwd. Dit jongetje zocht mij iedere dag op in het zogenaamde klushok, en zat eigenlijk alleen maar te kijken wat ik aan het doen was. Maar door de taalbarrière konden we eigenlijk niet met elkaar praten.
Na het afscheid van de school kwam hij naar mij toe samen met zijn moeder, en ze hadden een mobiele telefoon bij zich. Dit jongetje (Mustapha) wilde graag met mij op de foto.
De andere kinderen duwden hem weg, maar ik heb ervoor gezorgd dat hij zijn foto kreeg die hij wilde. Daarna pakte hij mijn hand, en liet niet meer los, totdat we echt in de bus naar huis moesten.
