Vanochtend vertrokken we vol goede moed richting Bedjani, een dorpje letterlijk in the middle of nowhere. Maar het liep anders: we stonden zo’n 2,5 uur muurvast in het verkeer vanwegen een wegafsluiting. Gelukkig lieten de clowns zich niet uit het veld slaan – ze sprongen gewoon de bus uit en toverden de file om tot een feestje. Mensen begonnen zelfs filmpjes te delen op Facebook. Hilarisch om terug te zien!
Toen we eindelijk weer konden rijden, gingen duurde het nog 2 uur en moesten we via een hobbelige Hotsknotsweg verder naar het dorpje. Daar wachtte al een hele groep mensen op ons: bewoners met een verstandelijke beperking uit de psychiatrische instelling én kinderen uit het dorp. Voor het eerst mochten die kinderen het terrein op – een bijzonder moment van echte integratie.
De voorstelling was hartverwarmend. Iedereen genoot zichtbaar, en wij reden met een voldaan gevoel terug. Als afsluiter was er nog een fijne verrassing: schnitzel met friet en een biertje. Even iets herkenbaars – en precies wat we nodig hadden.
Zoveel vreugde dat jullie brengen, bij de kinderen, ouderen, kleuren jullie hun levens en... Dat van jullie zelf.
Tot op de snelweg aan toe🥰.
Safe travels.