Zaterdag 16 november 2024 in de woorden van Bao-Nhi
Iets na 2.00 uur vannacht kwam het Bosnië avontuur ten einde nadat we in Utrecht aankwamen en alle studenten weer richting huis keerden. Voor mij is dit altijd een moment wanneer ik een diepe zucht neem bij zulke begeleidingsreizen. Wanneer iedereen weer overhandigd is aan de ouders en de verantwoordelijkheid over de zorg van hun meest waardevolle bezit veilig en wel is verlopen.
Wat een week… ik ben onwijs trots op onze studenten. Zij kwamen met een duidelijk doel naar Bosnië: een fijne educatieve plek creëren en aan de slag gaan met de Bosnische kinderen met hun pedagogische deskundigheid. De doelen zijn gehaald, maar wat voor mij als docent & ontwikkelingswerker het mooist is, is om de realisatie bij deze jongvolwassenen te zien van wat zij allemaal zelf bereikt hebben. De realisatie dat zij zoveel in hun mars hebben en nu veel mooie en onbetaalbare herinneringen meenemen uit Bosnië.
Twee jaar geleden had ik het idee om dit KD op te zetten voor PWO en de weg naar deze reis is niet altijd makkelijk geweest, maar ik wist dat dit het allemaal waard zou zijn. Het is namelijk zoveel meer dan een reisje, het is een project waarbij je twee werelden samen probeert te brengen. Een stukje bewustwording dat je kan geven op twee manieren: aan en om een ander.
Het is en blijft voor mij bijzonder om te zien hoe snel zo een groep hecht raakt met elkaar. Daar waar zij voorheen elkaar voorbij liepen in de wandelgangen van de Vondellaan, zal dit vanaf nu anders eraan toe gaan met een groet en een knuffel omdat zij deze fijne Bosnische bubbel gecreëerd hebben met elkaar.
Voor mij persoonlijk was het ook heel fijn om deze ervaring met Stijn te mogen delen. Veel collega’s dachten dat het gewoon weer een ‘gezellig’ werkreisje zou zijn voor ons, maar ik wist hoe intensief deze week zou zijn. Dan heb je iemand nodig waar je blind op kan vertrouwen omdat je 24/7 aan staat voor de studenten. En als ik zie hoe onze studenten op onze vraagbaak van het PWO & Chef Sfeerbeheer afstappen de afgelopen week en bij het afscheid vannacht, dan is het overduidelijk dat niet alleen Bosnië een impact op hen heeft achtergelaten.
Vandaag blijf ik nog even zoveel ik kan in de Bosnië bubbel en met mijn gedachten bij onze 22 pareltjes, want ik weet dat dit gevoel snel zal verdwijnen wanneer ik morgen mijn werkmail open en mijn focus weer op periode 2 moet gaan zetten. Ook dit hoort erbij, maar dat is oké want woensdag komt de groep weer samen bij de KD les. Dan gaan we terug in onze bubbel, worden de secret angels onthuld en gaan de studenten (verder) aan de slag met het examen van het keuzedeel.
Tot slot:
Het was een fijne samenwerking met Out of Area. Dieuwertje was fantastisch en werd ook onderdeel van onze groep. En wij zijn ook heel dankbaar voor alles wat Nina voor ons heeft gedaan. Zij is een vrouw met een groot hart die zich 1000% inzet voor haar kinderen in Bosnië en deze week onze studenten zich heel welkom hebben laten voelen.
En jij hartelijk dank voor de fijne samenwerking in de voorbereiding van het project. Het resultaat mag er zijn. Studenten die een mooie persoonlijke groei hebben doorgemaakt en het samen, het teamgevoel, wat enorm gegroeid is. Daarnaast een prachtig resultaat voor Nina en de kinderen!
ik zeg 1+1 =3! Namens de Stichting HARTELIJK DANK!